Barbarossa maakt van Karel de Grote een heilige
De verbreiding van het christendom en de focussering van het geloof op de leer van de Rooms Katholieke kerk waren verdere pilaren waarop Karel de Grote zijn heerschappij fundeerde. Geloof en politiek waren onlosmakelijk met elkaar verbonden. Na zijn dood ontstonden verschillende legendes over Karel de Grote, waarin hij als seculaire heerser werd geïdealiseerd en als heilige werd verheerlijkt.
In het jaar 1000 liet keizer Otto III de crypte van Karel de Grote openen. Volgens ooggetuigen trof men hier het niet-vergane lijk van Karel de Grote aan, zittend en met een opengeslagen evangeliarium in zijn schoot. Maar deze berichten werden niet opgetekend om een feitelijke gebeurtenis te documenteren. Zij moesten de weg plaveien voor de heiligverklaring van Karel de Grote, iets wat door de vroege dood van Otto III toen niet tot stand kon komen. De canonisatie werd uiteindelijk in 1165 door keizer Frederik Barbarossa verwezenlijkt.
Sculptuur, vermoedelijk 12e eeuw
Klooster St Johan, Müstair (CH)
De vrome Karel
“De christelijke religie waarmee hij sinds zijn kindsheid vertrouwd was, hield hij plichtsgetrouw en deugdzaam in ere. Daarom bouwde hij de prachtige kerk in Aken, die hij met goud en zilver, met luchters en balustrades en met deuren gemaakt van massief metaal aankleedde.”
(uit: Einhard, Het leven van Karel de Grote, rond 840)
